پارسا،گل پسر ما

چهارشنبه كه تصميم گرفتم بچه ها رو ببرم سمت شمال خودمون ماه رمضوني بود با روزه بي سحر و مريضي كه تا خود ٦ عصر درگيرش شدم. جمع كردن وسايل و حموم بچه ها جاي خود. فسقل تو راه تا تونست نق نق كرد. تو صندلي بچه بند نميشه و ميخواد بلند شه يا بياد بغل من حين رانندگي فرمون رو متبرك كنه. باز خوبه داداشش هست و تا ميتونه سرگرمش ميكنه و مراقب تا نيفته نزديك افطار رسيديم قايمشهر. طلوع و مامانش هم بودن. بعد افطار پارسا خوشحال بود چون كلي دور پاركينگ گرگ بازي و بدو بدو كرديم. فرداش مامان ته چين درست كرد و راه افتاديم ييلاق سوادكوه كه دايي وحيد برا تبليغ ماه رمضون رفته اونجا. يه سوييت با منظره بسيار عالي و بچه ها همه ارروم و حرف گوش كن. هوا خنك و عالي و اب...

اومديم مشهد. جايي كه الان داداش پارسا خودشو اونجايي ميدونه و تا سه سالگي اونجا بود. دختر كوچولوم تو ٩ماهگي اومد. با مادر جون و پدرجون. شب رو اومديم فقط به خاطر اينكه دخترك تو ماشين بخوابه و غذا و تعويض نخواد. پارسا شب قبل با باباش با هواپيما رفت. و دل منو هم با خودش برد.  من خوابالو بودم و بيشتر پدرم رانندگي كرد و صبح هم كه رسيديم همسرم بچه ها رو برد پارك و تا لنگ ظهر خوابيدم هواي شمال با ما اومد مشهد و رعد و برق و باروون بود. يه بار تونستم فسقل رو ببرم حرم و مش مهسا بشه. يه مقدار هم رفتم خريد لباس و رو بالشتي و اينا كه چون كارت عابربانك گم كردم بهم نچسبيد.  پارسا هرچي در اپارتمان رو باز و بسته كرد و رفت حياط و برگشت هيچكد...

دختر کوچولوی من ۹ ماهه شد الان با سرعت چهاردست و پا همه جا سرک میکشه.(از اخر ۷ ماهگی چهار دست و پا رفت) به مبل و میز تلویزیون میگیره و میایسته( از ۱۷ اردیبهشت) و چون چند بار بی محابا افتاده و دردش گرفته الان با احتیاط سعی میکنه دستش رو بذاره رو زمین و بشینه که اگه نتونه با صدای مبهمش کمک میخواد همون دو تا دندون که تو ۵ ماهگی دراورد و دیگه خبری نست. مرحله پرت کردن برای شناخت اشیا به مزه کردنشون اضافه شد. ازش غافل شم یا داره میره توی حمام و یا زیر صندلی ها گیر کرده.(از ۱۵ اردیبهشت پرت کردن اجسام) اون روز یه لحظه از جلوی چشمم دور شد دیدم از تو اتاقم سرفه میکنه. پریدم دیدم گچ نمدار دیوار و کنده و به سیمان و گل خیس زیرش رسیده .دور دهن...

هفته اخر اردیبشت سال ۹۵ یه مسافرت کوتاه به قم و کاشان چهارشنبه۲۲ ام: وسایل تو یه ساک جا شد و رفتم ویزیت مریض ها. امسال زمستون تا اردیبهشت و حتی خرداد امتداد پیدا کرده. مهسا رو بردم حموم .نمیدونم تقصیر من بود یا پرستار بچه ها که در بسته شد و موندیم بدون سوییچ و تلفن. معطل شدیم تاسیسات اومد. خلاصه با دو تا فسقلی مون راه افتادیم. دو سه ساعته رسیدیم خونه مامان اینا. یه لوبیا پلو خوردیم (البته پارسا در حد دو قاشق) با خواهرم و طلوع و مامان بابا راه افتادیم. جاده فیروزکوه تو این فصل پر از گلهای وحشی و شقایق بود.به خاطر نمایشگاه کتاب هم خوردیم به ترافیک تهران. خلاصه ماجرا پاسی از شب گذشته بود رسیدیم خونه دایی وحید که با دو تا فسقلی هاش د...