پارسا،گل پسر ما

عجب ته سالی امسال. شروعش با سیل و ویرانی. اخرش شیوع بیماری. زمستان۱۳۹۸ بود. همه هفته ها تو خونه ایزوله بودیم. ویروسی بود به اسم کرونا. ملت گوله گوله مریض شدن. گفتن تو خونه بمونین و مدرسه ها و دانشگاهها و باشگاهها و ارایشگاهها و .... تعطیل شد. من موندم بدون پرستار بچه ها ۲۴ ساعته تو خونه. یک روز درمیون با رعایت نکات ایمنی زباله میبردیم دم‌در. یه دوباری خرید کردم. یه دوباری هم رفتیم قسمت خلوت جنگل بچه ها یه هوا بخورن. کل اسفند اینگونه بود: ساعت ۹ صبح خواب الود به فسقلی سرحال چشم گنده که غان و غون میکنه نگاه میکنم. پارسا میاد و باهاش بازی میکنه. بعد مهسا میاد اتاقم. بعد میریم صبحانه. فسقل دوباره خوابش میاد وهی تا ظهر چرت میزنه و بیدار ...