پارسا،گل پسر ما

لذت بخش ترین لحظات من وقتی هست که با دو تا لیوان چای نشسته ام، یکی سرپر  وداغ و تلخ  و یکی نصفه و ولرم ونیمه شیرین. بعد با کودک دو نیم ساله ای که چند صباحی هست حرف میزنه گرم گفتگو هستم. حرفهایی پر از تکرار یک کلمه، پر از مکث برای پیدا کردن و تلفظ کلمات، و پر از حرکات دست و حالات چهره برای دو نیم ساله ای که که میخواد جدی صحبت کنه. پر از حرفهایی که شاید برای بقیه نیاز به ترجمه داشته باشه! و چایی رو که با قندهای یواشکی مینوشم..   امروز پارسایی: میگم: پارسایی کجایی؟ میگه: اشپخونه ( داره میخنده) اقا پسر من از ماشین لباسشویی که در حالت خشک کن شدیدا تکون میخوره اویزوون شده! ............................... ...

پسرک شدیدا عاشق اب بازی شده ها... دیگه از کنترل خارج!! کلمه ای که خیلی خوب تکرار میکنه : اب اینجا هنوز چند ماهه است و اشنایی با اب نداره و بیشتر اسباب بازی هاشو میذاره تو دهنش.... همین پسری دیروز کنار استخر بادی وامیستاد و میگفت : دو .... یعنی من بگم یک..دو..سه.. تا اون بپره تو اب و بعد دراز بکشه و اب رو شلپ شلوپ پخش کنه به اطراف. فکر کنم سی بار من شمردم و اون شیرجه رفت تو اب. کم کم پارسا از اب بازی خوشش اومد و سرگرم میشد ولی هنوز دلباخته نشده بود به این سن که رسید دیگه من نمیتونستم تنهایی ظرف بشورم و حتی ابی به دستم بزنم... یه صندلی تو اشپزخونه هست که کشون کشون و گریه کنون اونو میکشونه طرف سینک. ا...