خلاصه نوروز 92

روز سی ام: سه نفری سال رو تحویل کردیم. بعد هم شروع کردم به جمع کردن وسایل خودم وپارسا و کنسرو و کتاب و...

روز اول: کله صبح دربست گرفتیم برا تایباد. من و پارسا و پرستارش. 3 ساعت تو راه بودیم. بعد یه سوئیت حیاط دار بهم دادن و رفتم برا ویزیت مریض هایی که تو این چند روزه عید هیچ متخصصی تو شهر نبود. من باید مریض های قلب و داخلی ومغزو اعصاب رو میدیم. حتی زائو یی که تشنج کرده بود و زنی که یکسال تو ای سی یو به دستگاه وصل بود و  اکوی نوزاد و بیمارعفونت کیسه صفرا و ... من که رشته ام قلب بود

روز دوم: هوا بهتر شد ویه سر رفتیم پارک. عصر هم پزشک اوژانس زنگ زد که یه خانم 3 ماهه حامله با طپش قلب اومده . گفتم علامت دیگه اد نداره؟ گفت نه. گفتم فلان دارو رو بده تا بیام ببینمش. اقا ما رفتیم بیمارستان دیدم خانومه نفس تنگی داره. بیشتر پرسیدم فهمیدم 18 ساعت تو ماشین تو مسافرت بوده بدون اینکه هر یه ساعت راه بره. ای وای نکنه امبولی ریه باشه. سریع بردمش سی سی یو و اکو کردم دیدم بله یه لخته قد گردو از رگ پاش گنده شده گیر کرده تو رگ اصلی ریه اش و شدیدا به قلبش فشار اورده. اقا ربع ساعت هماهنگ کردم برا اعزامش. ...چند تا مریض بدحال دیگه هم به طورم خورد که خوشبختانه همه شون تا روزی که من شیفت بودم رو به بهبود بودن

روز سوم: تولد من. هوا بارونی. دم به ساعت زنگ میزدن که مشاوره دارن وماشین بیمارستان میومد دنبالم. یه خواب راحت نداشتم

روز چهارم : صبح راه افتادیم مشهد. همسر دیروز رفت زاهدان برا شیفت های عیدانه بیمارستانش تا 7 ام. رسیدیم خونه...بدو بدو دوباره وسایل تمیز جمع کردیم برا شمال. خونه رو هم اب و جارو که وقتی بزگشتم همه چی تمیز باشه. ماعی عا عم تو تشت بزرگ حموم. ساعت 8 رفتیم ترمینال. من و پارسایی. باباش  میگفت نذاشتین براتون هواپیما بگیرم خالا با اتوبوس برو ببین چه اذیتی کنه پارساو نشون به اون نشون که اصلا اذیت نکردو اولین تجربه خوب بود. فقط همون اول نمیذاشت نگاش کنم فخمیدم تنان شلوارش رو خیس کرده و شرمنده اس. نمیدونم چرا!!! من هم تو اولین پلیس راه  پیاده شدم و وسط اتوبان شلوار تمیز از تو چمدون در اوردم والبته پوشکش کرد تا خبال هر دومون راحت باشه. دو تا صندلی داشتیم و پارسا خوابید تا صبح. من هم همین.

روز پنجم: خونه پدری من. همه جمع بودیم. محمدمهدی برادرزاده ام خیلی تغییر کرده بود. خب قسمت اینه که 4 ماه 4 ماه  خانواده رو ببینیم. خونه فک و فامیل یه سر زدیم و سال نو مبارکی و ...

روز ششم: هوا بارونی و فقط چندجایی سر زدیم به رسم ادب. در جمع فامیل خواننده خاموش وبلاگ زیاد داشتیم و خبر نداشتیم. نظرات خودشون رو به طور شفاهی بیان کردن من جمله: دخترعمه ام فاطمه زهرا، زن دایی گیتی و محمد پسردایی ام ، دایی محمود و ...

روز هفتم: هوا افتابی شد و رفتیم خونه مادر بزرگم. رفتیم کنار تالاب ماهی (ابندون) و از پارسا کنار همون درختاییکه وقتی 9 ماهه باردار بودم و عکس گرفتم یه عکس یادگاری گرفتم. یه لاک پشت هم به تورمون نخورد تا بیاریم اهلی اش کنیم. عصر هم رفتیم خونه پدری همسر تا با پرواز زاهدان تهران و بعد سواری تهران شمال بیاد ودیداری تازه کنیم.

روز هشتم: هوا خوب بود. رفتیم کلی سبزی گرفتیم برا شامی و شکم پرو پاک کن و بشور. اخه تو مشهد که از این سبزی ها پیدا نمیشه. شب هم خونه خواهرم دعوت بودیم.

روز نهم: گیس و گیس کشی با همسر و دیگه همین. دعوتی خونه برائر شوهرم  و زیارت فامیل همسر.

روز دهم: رفتیم دریا بابلسر. تو پارکینگ اخر شیلات مثل همیشه. تاب بازی و اسب سواری و نقاشی روی شن من وپارسا. شب هم خونه خاله ام دعوت بودیم

روز یازدهم: پرواز ساری - مشهد. احساس خفگی واقعی از صندلی های به هم چسبیده و اون همه بوی عطر و ادکلن. باز صد رحمت به اتوبوس. (قابل توجه همسر)

روز دوازدهم: کشیک بیمارستان رضوی به مدت 24 ساعت

روز سیزده: با رفتن به پارک و خوردن غذای بیرون  طی دو ساعت به در شد

چند تایی عکس هست . در اولین فرصت...