هنوز اردیبهشت- هنوز کروناویروس
هنوز اردیبهشت- هنوز کروناویروس
روزها تند تند میدون! تار موهای سفید بیشتر! بچه ها بزرگتر
فسقلی دیروز سی اردیبهشت اولین دندون اش جوونه زد و الان بیقراره برای دومی. خوب غذا نمیخوره و خوب نمیخوابه. من نزدیک ۵ ماهگی فرنی رو شروع کردم و الان که هفت ماه تمام میشه سوپ گوشت و سبزیجات میکس شده، سرلاک، خیلی کوچولو زرده،بیسکوییت مادر حل شده و فرنی بهش میدم. موز وسیب هم همینطور.
فقط دو روز در اواسط ۷ ماهگی سینه خیز رفت و بعد چهار دست و پا شد. بدون تکیه گاه میشینه و بعد مدتی ولو میشه که رو نشستن اش نمیشه حساب کرد. نون بربری رو تیکه میکنه و با بزاقش خیس میده و میقورته
تو شیش و نیم ماهگی در خروجی خونه رو پیدا کرد و فهمید چه کسی لباس بیرون پوشیده! پس گریه هاش هم برا ددر رفتن شروع شد به این زودی!
عاشق نگاه کنجکاوش، دهن باز کردن موقع ذوق کردنش، با دست ریتم گرفتن روی پاهاش موقع شیر خوردن،
و عاشق نگاه ثابت اش به چشمام تا وقتی منم نگاهش کنم و لبخند بزنه
پیاده روی های اردیبهشتی رو خدا نصیب همه کنه. خیلی خوبه! منم با این سه تا و هی داد زدن: یواشتر ببر کالسکه ی بچه رو! ولش نکن تو سرازیری! واستا من برسم!!!
ولی باز هم خوش میگذشت. تو مه!
بیشتر ساعات تو اتاقم میگذره. وقتی بچه تو گهواره اش خوابه. یا پیش پرستارشه و من استراحت میکنم.
کرونا کمرنگ شده ولی هنوز هست.
یکبار رفتیم مراوه تپه. البته ارامگاه خالدنبی رو بسته بودن بخاطرکرونا. خیلی هم سرد بود. یه بار هم رفتیم بلندیهای توسکستان با اش و چای. که اونجا مه و گل و خیلی سرد بود.
اینم غذای جدید ما با نون تست که از وقتی توستر آون از مشهد اورده شد درست میکنیم. مهسا هم داره بدعذا میشه و هرچی نمیخوره ولی پارسا داره بهترمیشه و خیلی غذاها رو با میل و بی میل میخوره
مهسا هم با کارتون و اسباب بازیها وقت میگذرونه و مدام میخواد باهاش بازی کنم. طبق میل خودش فقط پیراهن میپوشه و از شلوار فراریه. میگه میخوام ارایشگر بشم. پارسا هم مهندس هوافضا و روباتیک. البته تا حالا مشاغل شهردار- سوپرمارکت زنجیره ای- فیلمساز- جهانگردی-تو برنامه هاش بوده.
پارسا مثل بقیه ی بچه ها اموزش مجازی دارن. معلم بعضی روزها بصورت ویدئو کنفرانس میپرسه و بعضی روزها عکس از تکالیف میفرستیم. زبان هم این ترم مرخصی گرفتم براش. آخه کلاس زبان مجازی!!!!
ایا گفته بودم پدر بچه ها کرونا ریوی گرفته با تب و لرز و تهوع ۱۵-۱۶ روز در قرنطینه ی خانگی بود و چه گذشت بر من !
این مگنت ها وقتی پارسا کوچیک بود یعنی ۱۰ سال پیش خریدم و پای ثابت بازی همه ی بچه هام بوده. مخصوصا پارسا که عاشق مکس( قورباغه ) است. راستی با پدرش رفتن دریاچه بچه قورباغه شامل یک سر و دم اورده. اون هم تا دست و پا دراورد فرار کرد
بازی های ۵-۶ ماهگی : بازی با مگنت های پارچه ای روی یخچال- چادرزدن با پتوی مورد علاقه اش و حرکت دادن فلش موبایل از بالای اون- مکعب های پارچه ای رو بچینم و اون خرابش کنه-
فسقلی دیروز سی اردیبهشت اولین دندون اش جوونه زد و الان بیقراره برای دومی. خوب غذا نمیخوره و خوب نمیخوابه. من نزدیک ۵ ماهگی فرنی رو شروع کردم و الان که هفت ماه تمام میشه سوپ گوشت و سبزیجات میکس شده، سرلاک، خیلی کوچولو زرده،بیسکوییت مادر حل شده و فرنی بهش میدم. موز وسیب هم همینطور.
فقط دو روز در اواسط ۷ ماهگی سینه خیز رفت و بعد چهار دست و پا شد. بدون تکیه گاه میشینه و بعد مدتی ولو میشه که رو نشستن اش نمیشه حساب کرد. نون بربری رو تیکه میکنه و با بزاقش خیس میده و میقورته
تو شیش و نیم ماهگی در خروجی خونه رو پیدا کرد و فهمید چه کسی لباس بیرون پوشیده! پس گریه هاش هم برا ددر رفتن شروع شد به این زودی!
عاشق نگاه کنجکاوش، دهن باز کردن موقع ذوق کردنش، با دست ریتم گرفتن روی پاهاش موقع شیر خوردن،
و عاشق نگاه ثابت اش به چشمام تا وقتی منم نگاهش کنم و لبخند بزنه
پیاده روی های اردیبهشتی رو خدا نصیب همه کنه. خیلی خوبه! منم با این سه تا و هی داد زدن: یواشتر ببر کالسکه ی بچه رو! ولش نکن تو سرازیری! واستا من برسم!!!
ولی باز هم خوش میگذشت. تو مه!
بیشتر ساعات تو اتاقم میگذره. وقتی بچه تو گهواره اش خوابه. یا پیش پرستارشه و من استراحت میکنم.
کرونا کمرنگ شده ولی هنوز هست.
یکبار رفتیم مراوه تپه. البته ارامگاه خالدنبی رو بسته بودن بخاطرکرونا. خیلی هم سرد بود. یه بار هم رفتیم بلندیهای توسکستان با اش و چای. که اونجا مه و گل و خیلی سرد بود.
اینم غذای جدید ما با نون تست که از وقتی توستر آون از مشهد اورده شد درست میکنیم. مهسا هم داره بدعذا میشه و هرچی نمیخوره ولی پارسا داره بهترمیشه و خیلی غذاها رو با میل و بی میل میخوره
مهسا هم با کارتون و اسباب بازیها وقت میگذرونه و مدام میخواد باهاش بازی کنم. طبق میل خودش فقط پیراهن میپوشه و از شلوار فراریه. میگه میخوام ارایشگر بشم. پارسا هم مهندس هوافضا و روباتیک. البته تا حالا مشاغل شهردار- سوپرمارکت زنجیره ای- فیلمساز- جهانگردی-تو برنامه هاش بوده.
پارسا مثل بقیه ی بچه ها اموزش مجازی دارن. معلم بعضی روزها بصورت ویدئو کنفرانس میپرسه و بعضی روزها عکس از تکالیف میفرستیم. زبان هم این ترم مرخصی گرفتم براش. آخه کلاس زبان مجازی!!!!
ایا گفته بودم پدر بچه ها کرونا ریوی گرفته با تب و لرز و تهوع ۱۵-۱۶ روز در قرنطینه ی خانگی بود و چه گذشت بر من !
این مگنت ها وقتی پارسا کوچیک بود یعنی ۱۰ سال پیش خریدم و پای ثابت بازی همه ی بچه هام بوده. مخصوصا پارسا که عاشق مکس( قورباغه ) است. راستی با پدرش رفتن دریاچه بچه قورباغه شامل یک سر و دم اورده. اون هم تا دست و پا دراورد فرار کرد
بازی های ۵-۶ ماهگی : بازی با مگنت های پارچه ای روی یخچال- چادرزدن با پتوی مورد علاقه اش و حرکت دادن فلش موبایل از بالای اون- مکعب های پارچه ای رو بچینم و اون خرابش کنه-
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
