لالا نه!

پسر عسلم! امروز که به پسرعمه ده ماهه ات نگاه میکردم انگار هیچی از کارهای اون موقع تو یادم نبود. چه خوب شد که اینجا برات مینویسم تا بهترین روزهای من و تو با کند شدن حافظه ام از بین نره.

بازیگوشی این روزهات منو هاج و واج گذاشته.

........................................................................................

اوج شیطنت هات هم موقع خوابه. اول باید درست وحسابی با موبایلم بازی کنی. گربه سخنگو رو میاری و کلماتی رو که بلدی میگی تا تکرار کنه و مرتب میزنی تو سرش یا جی جی براش میریزی. امروز اهسته میگفتی : پیشی لالا...پیشی لالا...

دیدم موبایلم هنگ کرده و گربه با چشمای بسته رو صفخه فیکس شده. خوشحال شدم که دست از سر موبایلم برمیداری. گفتم ببین پیشی لالا کرده حالا پارسا هم لالا کنه!

اقا موبایل رو گرفتی طرف من واشاره میکنی که در پشتش رو باز کن وباطری رو در بیار ( کاری که من موقع هنگ موبایلم انجام میدم!!!!!) دیگه به این راحتی ها نمیشه حواست رو پرت کرد.

........................................................................................

زیر چشمی نگات میکنم تا به هوای خوابیدن من بخوابی. ولی نه!!! چهارچشمی زل زدی به من و ادای کارهای منو درمیاری... پیشونی ات رو میخارونی ... خمیازه میکشی و حتی با چشمای ریزشده (مثلا مثل من زیرچشمی) نگام میکنی. اونقدر خنده ام میگیره که تلاش ساعتی من برا خوابوندنت به باد میره.

.......................................................................................

اغلب مخالف خوابیدنی. جیغ میکشی و شیشه شیر رو از دستم میگیری میذاری رو کابینت. یعنی جی جی که علامت وقت لالا کردنه رو نیارم. همه چراغ ها وتلویزیون روشن باشه و اصلا حرف اینکه بریم بخوابیم رو نزنم!

مثل دیشب که تا نیمه های شب اصرار و گریه که دو تا صندلی بذارم مسط اتاق اقا دورش بدوی  وتوپ شوت کنی و من هم اکتیو تو رو همراهی کنم.

راستی جدیدا روی مبل دراز میکشی طوری که سر و شونه هات رو مبله و پاهات رو میز عسلی و تنه ات تو هوا معلقه!!! خوب هم تعادلت رو حفظ میکنی.

کلمات تازه ات:

باشال لا : ماشاا..

بارکلا : باریک ا..

 عسل

امین

بابازوگ : بابابزرگ

دَخت : درخت

پولو : پلو

اُقوشیه: اقا شیره

باد

فعلا همین ها یادمه پسرکم! خوب بخوابی!