جامانده از خرداد 92
جامانده از خرداد 92
5 خرداد
پارسا جون میخوای سی دی چی ببینی؟
پارسا: ما...ما...نک
منظور: (مار...مو...لک)!!
سی دی اسکار رو براش میذارم ولی معظلی که دارم اینه که مرتب میگه : بوخون و من مرتب باید ماجرای سی دی رو شرح بدم. اون هم سی دی اسکار رو که مرتب در حال فرار کردنه...
........................................................................................................................
داریم ناهار میخوریم. پسرم سیر شده و میخواد بریم بازی کنیم برا همین به شکم من اشاره میکنه و میگه: پر شده!!
.......................................................................................................................
یکی از ارزوهای فعلی ام اینه که پامو بندازم رو پامو با خیال راحت جلوی تلویزیون چایی بخورم! درسهام وپایان نامه ام وآمارهاش و accept گرفتن و...
......................................................................................................................
پارسا کف دو تا دستشو به من نشون میده و با حالت ناله میگه: من درس ندارم!
یعنی جزوه و ماژیک هاتو بده من های لایت کنم!
و اندر احوالات درس خوندن من با حضور پررنگ پسرم:
اینجا من تست میزنم وبرگه جوابیه تبدیل به خیابون شده:
.........................................................................................................................
6 خرداد: یه تار موی سفید روی سرم رویت گردید
........................................................................................................................
15 خرداد
روش های عصر حجری تربیتی:
پارسا میگه: پشه برو خونه تون. برو بی ادب!
میگه حرف بدی زدی. دیگه نگی ها!
ولی تکرار میکنه: بچه بد. بی ادب.
من: فلفل میریزم تو دهنت ها
روز بعد: پشه برو خونه تون.. بی ابیت ( احتملا بی تربیت!)
بعد ها فهمیدم اینها تکیه کلام مربی مهدش خطاب به پسر خودش تو مهده! خدا به خیر بگذرونه..
......................................................................................................................
کلاغه تو خیابون رو به من نشون دادی که سرشو کرده تو نایلون زباله خیلی جدی میگی: آشغالو رو بخور...تموم شه جایزه بدم..
.....................................................................................................................
بازی این روزهات این بوده که کامیون رو با سرعت زیاد تو خونه میچرخونی و از اونجایی که برخوردش با پای ما واقعا دردناکه یه تعقیب و گریز واقعی و البته لذت بخش برای تو شکل میگیره...
البته نقاشی و لگو هم هست. صبح تا ظهر با پرستارت هستی وظهر تا 8 شب تو مهد. بلکه این این امتحانای لعنتی من تموم شه
اینجا میگی که جرثقیل ساختی:
این هم نمونه تغذیه مهدت:
.........................................................................................................................
19خرداد
داریم نقاشی میکشیم. یه خورشید با زرد کشیدم. یه ماژیک نارنجی دادی دستم و میگی: داغاش بکش!!!
باید فقط مامان پارسا باشی تا بفهمی منظورش اشعه های داغ خورشیده که یکی درمیون زرد ونارنجی باید باشه تو مکتب نقاشی پسرت...
........................................................................................................................
فردا دفاع پایان نامه دارم. پارسا ظهر به زحمت خوابید. بعد هم لج کرد ونرفت مهد. پس با هم رفتیم برای پذیرایی جلسه ام خرید. شیرینی و شکلات و نسکافه و موز و ظروف یکبار مصرف و دستمال کاغذی طرح دار و تی بگ و لیوان.
تو راه برگشت گریه و زاری که بریم پارک و رفتیم. یه پرستار بود تو پارک با یه بچه از 7 صبح تا 9 شب به سیصد تومن! اونوقت پرستار پارسا ساعت 12 نشده شال وکلاه میکنه.
یادم نمیره چه سخت بود ردیف کردن وسایل پذیرایی و مرور کردن متن کنفرانسم و راضی نگه داشتن همزمان پارسا و چه تنهای تنها.
و صبح روز بعدش علیرغم تاکید شدید من به بموقع اومدن پرستار ( و حتی اینکه شب رو خونه مون بمونه تا از صبح خیالمراحت باشه) خانوم خانوما خواب موندن و دیر رسیدن و چه استرسی کشیدم برا پایان نامه..
ولی بالاخره تموم شد و شدم 19. کلا بگم که پایان نامه ها و تزها، چه دانشجویی وچه استادی و چه...مفت نمی ارزه!
وقتی از خرید برگشتیم تو اکی ثانیه با این صحنه مواجه شدم:
البته از حق نگذریم پارسا همچی کمک هم میکرد ومسوول تی بگ ونسکافه و قاشق بود:
هراز چند گاهی هم قیافه شو مظلوم میکرد ومیگفت: یکی!! و یه شکلات دیگه نصیبش میشد
درنهایت هم سهمیه خودش رو با خوشحالی گرفت واول هم شکلاتش رو خورد. همینجا هم بگم که از بچگی از کثیف شدن دستاش خیلی بدش میومد وباید سریع تمیزشون میکرد.
و صبح من بودم و این جعبه ها و پایان نامه و منتظر پرستار نشستن
.........................................................................................................................
23 خرداد
ساعت 2 نصفه شب تو خواب شروع کرد به گریه که تموم هم نمیشد. بیدار هم نمیشد. یه چیزی شبیه کولیک نوزادی. رفتیم بیرون تو حیاط چشماش باز شد و ساکت شد. فردا انتخابات ریاست جمهوری بود. یه دوری زدیم و از فلکه برق بستنی خریدیم و چه بیمزه بود.
این رو هم بگم که گریه اون باعث شد که از یه خواب وحشتناک شبیه" بودن تو هواپیمای درحال سقوط" بیدار شم!
اینجا شبیه ماه اول زندگیش خوابیده
.......................................................................................................................
24 خرداد:
قانون بدون تبصره: وقتی شب به بچه هنوانه میدی صبح باید پتو و تشک ها رو آب بکشی!
........................................................................................................................
25 خرداد:
موقع خواب: آقاهه تفنگ (دستش رو میزنه رو سینه اش) پارسا تفنگ زد! پارسا جون کشت!
گفتم: نه مامان نگو. این قصه رو دوست ندارم. گریه میکنم
گفت: پارسا جون نداریییییییی!!
نگو دیگه دوست ندارم
باشه...باشه..
...............................................................................................................
کلاس آموزش های فوق برنامه مهد پسرم: بیشور...بی ادب
تکرار فلفل و دهن و روش تربیت عصر حجری!
...........................................................................................................
مربی مهدش از رنگ آمیزی پارسا تعریف میکنه. میگه همه بچه ها گفتن آبی پارسا گفته نه... سورمه ای!
ببین تو رو خدا با وجود پرستار تو خونه ومربی تو مهد باید فقط فیدبک آموزش های خودمو ببینم..
...........................................................................................................
موقع ظرف شستن میاد بالای کابینت میشینه و گیر میده که تو فلان ظرف که داری میشوری چی خوردی؟ اخه آدم تو آبکش برنج چیزی میخوره بچه؟
.............................................................................................................
26 خرداد
موقع خواب با آهنگ شیرینش: لالا لالا لالایی.. لالایی..تموم شد بیشتر بوخونم؟
لالا لالایی..مامان ب خوابه ..لالالا بابا رفته هواپیما..لالالا لالایی..لالا لالا..مامان رفته سر کار...لالا لالا بابا رفته زاهدان..
............................................................................................................
صبح کله سحر با گریه: کائو!!
من به هوای حرفهای دیروزمون :باشه "کاهو "میخرم میبریم باغ وحش ببعی ها بخورن..
با گریه: نه...کائو
پاشدم براش "شیرکاکائو" درست کردم
...............................................................................................................
این روزهای تابستونی ساعت 5 صبح همه خونه تاریکه جز اتاقی که ما میخوابیم که خورشید از پنجره همون اتاق طلوع میکنه..حالا اگه پارسا یه لحظه چشم باز کنه میگه: صبح شده.. خورشید خانوم اومده..پاشیم!
................................................................................................................
کشف یکی از جهیزیه هام از ته کمد در این روزهای امتحان که وقت غذا درست کردن ندارم: آرام پز پلوپز کیک پز!
دارم کدو سبز سرخ میکنم. طبق معمول رو کابینت نشسته تا به قول خودش: ببینم مامان چی کار میکنه! و طبق معمول سوال پشت سوال. این چیه؟ - کدو
کدو قلقله؟ تو ندیدی یه پیرزن؟
............................................................................................................
از سوالهای پارسا جون. بلدین کمک کنین جواب بدم:
-همسایه چه رنگیه؟
- زندانی چه رنگیه؟
-ماشین بوق زد چه رنگیه؟
..........................................................................................................
شیرموز درست کردم با بستنی مثل همه شیرموز بستنی ها...
پارسا خورده میگه: ترشه!
باباش با اشتها خورده میگه: شکممون درد گرفت!
به همین مدل تشکرها دلخوشیم ما!
....................................................................................................
پرستار پارسا: شما دیروز فشارمو گرفتین گفتین خوبه، رفتم درمانگاه فشارم بود 6 روی 7
یه همچین پرستار بچه ای داریم ما.
....................................................................................................
جمعه 31 خرداد
نمایشنامه پیشی و دوستان تو آشپزخونه
یه سرگرمی جالب این روزها اینه که با چند تا عروسک نمایشی که پارسا داره از پشت پیشخون اشپزخونه براش نمایش بازی میکنم و اون هم هرهر میخنده.
بعد نوبت اون میشه که با سیب و لیوان وکتاب و بقیه چیزها یه نمایش بازی کنه ولی وسط نمایش میره پشت سن و پیداش نمیشه و نتیجه:
.........................................................................................................
تا حالا شده دستتون رو از تو استین ببرین تو پیرهن و استین خالی رو نشون بچه تون بدین و بعد فسقلی با نگرانی همه خونه رو دنبال دستتون بگرده و درنهایت به این نتیجه برسه که هاپو دست شما رو خورده !
بعد با خوشحالی بهتون نشون بده که خودش دو تا دست داره وشما یکی!!
.........................................................................................................
سرگرمی این شبها: تو نور چراغ خواب با دستامون سایه های بزرگروی سقف و دیوار درست میکنیم. گاهی هم میترسه از این سایه ها!
.........................................................................................................
وقتی یک ساعت کلنجار میری که بخوابه ولی همچنان چشماش بازه و ورجه وورجه میره و حرف میزنه.. وقتی یهو میگی: هاپو میاد! فی الفور چشماش بسته میشه و چند ثانیه دیگه خوابه، چرا روانشناسان میگن نباید این کارو کرد؟؟؟
خوب وخوش باشین
