زمستانه ٩٦
زمستانه ٩٦
مهسانامه:
" مامان بيا بازي" اين بچه هم به لطف خدا شروع شد. در خماري اول خواب ١١ شب هم كه ميگه مامان تاب بازي... مامان دوچرخه ... جي جي ميخوام. و اخرين نفري هست كه ميخوابه
بعضي شب ها رو تخت خودش كه كنار تخت برادرش گذاشتم. خرسي در بغل و پستونك خوران ميخوابه. الان دو سال و ٥ ماهه و شروع كرده به رنگ اميزي هدف مند. ولي هنوز همه رنگ ها سبز هستند و يا آبي.
هميشه يه ماسماسك تو دستش ميگيره و ميريم بيرون. استرس عجيبي موقع سوار شدن اسانسور داره كه كسي ياچيزي جا نمونه. و با جيغ و گريه ميخواد كه همه اماده باش براي سوار شدن باشن.
تقريبا خوب حرف ميزنه. ولي هنوز براي پوشك گرفتن اماده نيست.
فقط پلو رو غذا ميدونه و بقيه براش دسر محسوب ميشن. به حرفها گوش ميده و ميدونه تو مدرسه يا بيمارستان چه اتفاقي افتاده. خاله زهره پرستار قبلي شو هنوز دوست داره و ميخواد اون هم تو قصه هاي شبانه باشه.
لباس هاي جيب دار دوست داره. از باباش خجالت ميكشه. مايع كتلت رو چنگ و چونگ ميزنه و هميشه بايد بستني تو فريزر باشه. مثل همه دختر بچه ها گوله نمكه زندگي ام شده. وقتي ميام خونه با دستاي باز ميدوه سمتم. وقتي پتو و پستونك و خرسي بدست از اتاق خوابش مياد تو سالن ... لحظه هاي تكرارنشدني زندگي
موبايل و تبلت باز شده. به خاطر برادرش كه اين روزها ساعتها موبايل به دست وصل به شارژر و پريزه موبايل من بيچاره هم دست دخترس. رمزش رو هم ياد گرفته و سرگرم ميشه.
تو عكس ديگه وقتي هست كه صداش درنميومد و تو اتاق با لوازم ارايشم پيداش كردم
پارسا نامه
پسري تو مسابقه داستان گويي شركت كرده. مرحله شهرستان. هر روز با اصرار و دعوا و حرص خوردن من تكليفش رو انجام ميده. نقاشي هاي قشنگش رو هنوز ميكشه. و هنوز مدرسه اين خلاقيت رو ازش نگرفته.
اغلب روزها تنبيه ميشه يعني معلم ميبرنش جلو تخته واسته. ميگه چون بچه ها اذيتم ميكنن و تقصير من ميندازن. معلمش ميگه اون حساسه و شلوغ ميكنه كلاسو. من اصلا راضي نيستم از طرز برخوردشون و مشاوري كه نميتونه مشكلات بچه رو عليرغم خواست والدين اش حل كنه. يعني اصلا صحبتي با بچه نكرده. امسال همه مدرسه ها شپش افتاده سر بچه ها. و من بايد زنگ بزنم و بگم مشكوكم و بخوام بهداشتشون نگاه كنه. برعكس اينكه اونها بايد والدين رو خبر كنن. خلاصه اموزش و پرورش دنبال چي هست؟ فكر كنم يه نسل عصبي و تنبل ميخواد بار بياره...
ولي من نميذارم اونجور كه اونا ميخوان بشه. اونجور كه خود بچه ميخواد بايد بشه
نقاشي از روياهاش. روباه هاي بالدار به اسم سپاهان كه پليس جهانند. زن و بچه هاي رويايي اش هم اين جنسند
" مامان بيا بازي" اين بچه هم به لطف خدا شروع شد. در خماري اول خواب ١١ شب هم كه ميگه مامان تاب بازي... مامان دوچرخه ... جي جي ميخوام. و اخرين نفري هست كه ميخوابه
بعضي شب ها رو تخت خودش كه كنار تخت برادرش گذاشتم. خرسي در بغل و پستونك خوران ميخوابه. الان دو سال و ٥ ماهه و شروع كرده به رنگ اميزي هدف مند. ولي هنوز همه رنگ ها سبز هستند و يا آبي.
هميشه يه ماسماسك تو دستش ميگيره و ميريم بيرون. استرس عجيبي موقع سوار شدن اسانسور داره كه كسي ياچيزي جا نمونه. و با جيغ و گريه ميخواد كه همه اماده باش براي سوار شدن باشن.
تقريبا خوب حرف ميزنه. ولي هنوز براي پوشك گرفتن اماده نيست.
فقط پلو رو غذا ميدونه و بقيه براش دسر محسوب ميشن. به حرفها گوش ميده و ميدونه تو مدرسه يا بيمارستان چه اتفاقي افتاده. خاله زهره پرستار قبلي شو هنوز دوست داره و ميخواد اون هم تو قصه هاي شبانه باشه.
لباس هاي جيب دار دوست داره. از باباش خجالت ميكشه. مايع كتلت رو چنگ و چونگ ميزنه و هميشه بايد بستني تو فريزر باشه. مثل همه دختر بچه ها گوله نمكه زندگي ام شده. وقتي ميام خونه با دستاي باز ميدوه سمتم. وقتي پتو و پستونك و خرسي بدست از اتاق خوابش مياد تو سالن ... لحظه هاي تكرارنشدني زندگي
موبايل و تبلت باز شده. به خاطر برادرش كه اين روزها ساعتها موبايل به دست وصل به شارژر و پريزه موبايل من بيچاره هم دست دخترس. رمزش رو هم ياد گرفته و سرگرم ميشه.
تو عكس ديگه وقتي هست كه صداش درنميومد و تو اتاق با لوازم ارايشم پيداش كردم
پارسا نامه
پسري تو مسابقه داستان گويي شركت كرده. مرحله شهرستان. هر روز با اصرار و دعوا و حرص خوردن من تكليفش رو انجام ميده. نقاشي هاي قشنگش رو هنوز ميكشه. و هنوز مدرسه اين خلاقيت رو ازش نگرفته.
اغلب روزها تنبيه ميشه يعني معلم ميبرنش جلو تخته واسته. ميگه چون بچه ها اذيتم ميكنن و تقصير من ميندازن. معلمش ميگه اون حساسه و شلوغ ميكنه كلاسو. من اصلا راضي نيستم از طرز برخوردشون و مشاوري كه نميتونه مشكلات بچه رو عليرغم خواست والدين اش حل كنه. يعني اصلا صحبتي با بچه نكرده. امسال همه مدرسه ها شپش افتاده سر بچه ها. و من بايد زنگ بزنم و بگم مشكوكم و بخوام بهداشتشون نگاه كنه. برعكس اينكه اونها بايد والدين رو خبر كنن. خلاصه اموزش و پرورش دنبال چي هست؟ فكر كنم يه نسل عصبي و تنبل ميخواد بار بياره...
ولي من نميذارم اونجور كه اونا ميخوان بشه. اونجور كه خود بچه ميخواد بايد بشه
نقاشي از روياهاش. روباه هاي بالدار به اسم سپاهان كه پليس جهانند. زن و بچه هاي رويايي اش هم اين جنسند
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
